Huishoudboekje

Richard bouwde een Volkswagen Crafter om tot een camper: ‘Meer van de wereld zien, dat trekt me’

Dit artikel stond ook in het Nederlands Dagblad

Richard van der Hoek
Beeld: Richard van der Hoek

Door de gestegen energieprijzen ziet het huishoudboekje van veel Nederlanders er ineens anders uit. Hoe bieden ze deze prijsstijgingen het hoofd? Richard van der Hoek (51) uit Zoetermeer leeft in een huis op wielen. ‘Aan de verbouwingskosten van de camper gaf ik 20.000 euro uit.’ 

Kletterende geluiden 

‘Ik ben echt een natuurmens. Als het waait, schudt mijn bus. Aan de kletterende geluiden op de camper, hoor ik wanneer het regent. Je krijgt zoveel meer mee van de wisseling van de seizoenen als je op wielen woont, dan wanneer je in een gewone woning leeft. Prachtig vind ik dat. 
Ongeveer anderhalf jaar geleden kocht ik een Volkswagen Crafter met een laadruimte van vier  meter lang en twee meter hoog, zodat je er in kunt staan. De auto was drie jaar en ik telde er 28.000 euro exclusief BTW voor neer. Omdat de voormalige bedrijfsbus omgezet moest worden van grijs naar geel kenteken, kwam daar nog 7.000 euro bij.
Het was midden in corona tijd. Je mocht niks, dus ik had alle tijd om iets moois van de bus te maken. Overdag werkte ik, ‘s avonds en in de weekenden bouwde ik aan de Volkswagen. ‘s Nachts keek ik allerlei YouTube filmpjes voor inspiratie hoe ik de bus kon verbouwen. Nu blog ik zelf over mijn ervaringen op Globus2.nl
Je kunt met een paar duizend euro aan verbouwingskosten klaar zijn, maar daar koos ik niet voor. Ik wilde er tenslotte langer in wonen, dus spaarde ik kosten nog moeite. Zo gaf ik 7000 euro uit aan de elektrische installatie. Op het dak plaatste ik vier zonnepanelen en in de bus een zware lithium accu waardoor ik meerdere  dagen off-grid kan staan. Ook heb ik een gasfles van zes kilo aan boord, die ik alleen voor koken gebruik. Ik verbruik zo weinig gas dat ik de gasfles maar eens per jaar hoef te vervangen. De kosten? Negentien euro.
Ook bouwde ik er allerlei handigheidjes in. Ik krijg bijvoorbeeld een signaaltje op mijn telefoon als de temperatuur in mijn bus onder nul graden komt en de verwarming aan moet ter voorkoming van bevroren waterleidingen. Aan verbouwingskosten gaf ik totaal 20.000 euro uit. 

Beeld: Richard van der Hoek

Vochtpercentage 

In augustus 2022 trok ik erin. Sindsdien voel ik me gelukkiger. Waardoor het komt? Ik weet het niet. Komt het doordat ik dichterbij de natuur leef of is het door het ontspullen? Misschien is het ook wel wishful thinking.  
In de winter liep ik tegen een paar uitdagingen aan. Een wasmachine en droger heb ik niet in de bus, daar maak ik op campings gebruik van. De prijzen daarvan liggen rond de vijf euro per was- of droogbeurt. Een deel van mijn kleding wil ik niet in de wasdroger doen, zoals spijkerbroeken en overhemden. Maar waar moet je die drogen als in de winter buiten de regen neerklettert? In de Crafter dan maar.
Dat is nog een hele uitdaging omdat je toch al snel last hebt van te veel vocht. Als het koud is, doe je het liefst de ramen dicht. Maar juist dan moet je ventileren. Als ik binnenkom in natte jas, natte schoenen, natte broek en er hangt ook nog was te drogen, dan staat het vocht binnen no time op de ramen. Ik probeer daarom de hoeveelheid te drogen was te beperken, zodat het vochtpercentage te behappen is.
Een andere uitdaging in de winter, is de standplaats. Je mag meestal maximaal vier tot zes weken op dezelfde camping staan. In de winter zijn veel campings dicht, dus dat is soms even zoeken. Per nacht betaal ik op een camping in Zoetermeer momenteel 18 euro, dat is inclusief stroom. Maandelijks ben ik aan standplaatsen zo’n 500 euro kwijt, want ik ben soms ook bij mijn vriendin in Enschede. 

Op de hoogte gehouden worden van een nieuw artikel? Schrijf je nu in:

Outdoorcoaching 

Ik koos voor deze manier van leven om een potje op te bouwen zodat ik eerder kan stoppen met werken. Ik houd nog gewoon mijn woonhuis aan, waar ik een verhuurhypotheek – met één procent extra rente – op heb.
In het huis woont een gezin, voorlopig voor twee jaar. Dat leek mij een goed middel om passief inkomen te vergaren. De overheid veranderde echter dit jaar de belastingregels, waardoor het verhuren van een huis een stuk minder aantrekkelijk is geworden.
Een begrijpelijke regel om de macht van pandjesbazen in te perken, maar ook de gewone man die één woning verhuurt voor zijn pensioen, raken ze hierdoor. Binnenkort ga ik eens op een rijtje zetten of het financieel nog wel interessant is. Zo niet, dan verkoop ik mijn huis en beleg het geld in aandelen.
Het voordeel van een eigen woning is dat je eventueel kunt uitwijken als het buitenleven  tegenvalt. Daarnaast is het zonder vast woonadres een heel gedoe om jezelf ergens in te schrijven. Een postadres gaat dan misschien nog, maar de verzekering wil bijvoorbeeld een woonadres.
Doordeweeks heb ik een goedbetaalde baan als financieel- operationeel directeur bij Weleda. Een deel van die inkomsten gaat naar de aflossing van de hypotheek. Ondertussen ontwikkel ik mezelf door allerlei coachingsopleidingen – zoals outdoorcoaching – te doen.
Wanneer mijn hypotheek is afgelost en ik de huurinkomsten van mijn huis als gewone inkomsten kan gebruiken, ga ik reizen met mijn bus. Meer van de wereld zien, dat trekt me. Onderweg wat bijverdienen met een coachingspraktijk zou goed in dat plannetje passen. Voorlopig geniet ik van het buitenleven en richt ik me op het nu.

Alsjeblieft! Dit artikel las je gratis. Het schrijven van dit artikel kostte echter onderzoek en tijd. Voor voldoende financiering ben ik afhankelijk van sponsors. Vond je het artikel de moeite waard? Toon je waardering met een kleine bijdrage. Zo kan ik kwalitatieve journalistiek blijven bieden. Dank je wel!

Totaal € -

Geef een reactie